Srengenge

Srengenge
Bagai sang Surya menyinari dunia

Monday, March 21, 2016

WIS LALI

Yen wis dhuwur sekolahe
Wong cendhek ra dikanggoke
Yen wis dadi wong pangkat
Adoh eseme karo sing mlarat

Eseme ana butuhe
Mumbul muluk pamujine
Dadi sampah ing rampunge
Wegah kenal aku kowe

Urip mung pisan
Lair dhewekan
Mati dhewekan
Jan apik tenan?

Thursday, March 17, 2016

YA... NGENE IKI

Ya ngene iki aku
Rep dikapake meneh
Turu meneng melek mlaku
Ora kurang ora luweh

Karepmu aku dadi sampeyan
Karepku sampeyan dadi aku
Lha...terus dadine kapan?
Ora apa apa kanggoku

Aku dudu sampeyan
Ko aran ala mangga
Ko aran apik mletik
Arana sasenengmu

Lho...isih ra nrima
Sing menehi sapa?
Aku ra njaluk
Mung manthuk manthuk

We...lah ndadak kesurupan
Wayahe sih esuk ki
Wis aku arep bali
Muga dha slamet ing ndalan....

NIRUN

Arep nggarap piye?
Wis lali sinaune?
Kuatir bijine?
Paham ilmune?

Tolah toleh
Golek sing ilang
Wani angas
Wedi keweleh

Mangan jangan bung
Isin ngarep irung?
Ngapa bingung bingung
Penting bisa rampung

TENAN, ORA LIYANE

Aku melek ya melek
Aku ngeleh ya ngeleh

Aku merem ya merem
Aku wareg ya wareg

Aku nyawang ya nyawang
Aku nulis ya nulis

Mbok kira mbok kira
Kembange apa?

Turi putih turi putih
Ditandur ing kebon agung

Monday, March 7, 2016

SPRITE PUN HABIS

Ku tahu yang kau mau
Tapi tak selamanya begitu
Air mengalir dari hulu
Ke hilir dia tertuju

Ku tahu yang kau mau
Daun di pohon tetap akan layu
Meski tanah masih basah
Burung terbang menghilang

Ku tahu yang kau mau
Memang beginilah adanya
Kalian sahabat selalu ku rindu
Ku bingkai dia dalam dada

Friday, February 26, 2016

KEMARIN



Kemarin...
ya..rasanya baru kemarin aku terlahir di dunia
rasanya baru kemarin aku belajar merangkak

rasanya baru kemarin aku belajar berdiri
rasanya baru kemarin aku belajar berlari

ya...kemarin..
aku baru saja pulang sekolah
aku baru saja pulang mengaji
aku baru saja membantu orang tua
aku baru saja membantu orang lain

kemarin....
begitu jauh sudah aku tak bisa meraihnya lagi
begitu suram bayang dibelakang menghantui
begitu terang cahaya aku tak bisa melihat
begitu cepat ruang dan waktu terlewat

ah...kemarin...